Thuis

En  toen waren we weer thuis. Woensdagavond boden Anke en Anne ons een geweldig afscheidsmaal aan in het restaurant van het hotel, met als afsluiting een warme applepie met ijs.

De reis van Phoenix via Atlanta naar Amsterdam verliep voorspoedig. Alleen bleken twee van onze koffers te zwaar, ondanks het gebruik van de weegschaal uit de fitnesszaal van het hotel. Dat betekende: ter plekke bij de bagageafgifte op het vliegveld er een en ander uithalen, gokken, of dat genoeg zou zijn en het bij de handbagage stoppen. Gevolg was dat we met veel te veel handbagage het vliegtuig in gingen. Maar gek, ondanks de voortdurende waarschuwingen via de luidspreker ('dit is wat u maximaal mag meenemen'), daar let niemand dan weer op.

Bij de tussenlanding in Atlanta hadden we onze echt allerlaatste afscheidsmaaltijd: burgers, tacos en pizza.

Vrijdag rond 12 uur landden we op Schiphol. David was er om ons op te halen, en Anke en Anne gingen met de bus naar Vijfhuizen om daar hun auto op te pikken. En vervolgens duurde het vanwege de files (in Amerika niet meegemaakt!) uren en uren voor we in Nijkerk resp. Buitenpost waren. Vrijdagavond had Anke al weer een toerustingscursus van de kerk en waren Ineke en ik in Zeewolde op de surpriseparty voor kleinzoon Tom (16 geworden). Dan blijf je wel wakker. De nacht van vrijdag op zaterdag sliepen we alle vier goed en lang. Je denkt dan: de jetlag is over. Nou, mooi niet, zo bleek de nacht daarop. Effe geduld; de vorige keer duurde het bij ons vijf dagen. Intussen hebben we weer veel familie- en gemeenteleden ontmoet en over en weer veel kunnen delen.

Tenslotte (met dank aan Arjen) nog een compleet overzicht van de route die we reden: klik hier.

Dit was dan het verslag van onze Amerikareis 2010. We hebben genoten. En: op bergen en in dalen, ja overal is God. Ook in Buitenpost en in Nijkerk.